توی سفر راهیان نور اردیبهشت امسال با حاج ماشالله آخوندی دوست صمیمی شهید میرزایی درباره میرزایی صحبت می کردیم.گفتم به نظرم میرزایی یکی از گنج های کشف نشده دفاع مقدسه و شاید یه جورایی خدا نگهش داشته برای امروز.گفتم به نظرم میرزایی یه الگو و نماد خیلی خوب از شهدا برای نسل امروزه.حاج ماشالله حرفامو تایید کرد و گفت : میرزایی توی جنگم همین طوری بود.همیشه وقتایی وارد عرصه میشد که ورق رو بر می گردوند و یه اتفاق رو رقم می زد.
گفتم چرا به نظرتون توی این همه سال غریب مونده.گفت : نمی دونم.اما شاید به این خاطره که خودش میخواد.می گفت چند بار قصد داشتن براش یادواره و مراسم ویژه بگیرن اما هر بار به دلیلی برنامه ها به هم خورده.
حالا امسال من از چند وقت قبل نیت کرده بودم که یادم بمونه ۲۹ مهر - روز سالگرد شهید مهدی میرزایی - براش مطلب بنویسم توی روزنامه.اما انگار این بار هم خودش نخواست.کلی کار و مطالب مختلف و به ویژه برنامه های متعدد یادواره شهدای وحدت باعث شد که این بار هم میرزایی توی غربت خودش بمونه ...
مزار شهیدان مهدی و رضا میرزایی در گلزار شهدای بهشت رضا (ع) مشهد